zwijać się [uwijać się] jak w ukropie
- zwijać się [uwijać się] jak w ukropie
zwijać się [uwijać się] jak w ukropie {{/stl_13}}{{stl_7}}'robić coś bardzo szybko; spieszyć się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Żniwiarze zwijali się jak w ukropie, by zebrać z pola jak najwięcej przed ulewnym deszczem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
uwijać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uwijać sięam się, uwijać sięa się, uwijać sięają się {{/stl 8}}– uwinąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, uwijać sięnę się, uwijać sięnie się, uwiń się, uwijać sięnął się, uwijać sięnęli się {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… … Słownik języka polskiego
ukrop — pot. Uwijać się, kręcić się, zwijać się jak (mucha) w ukropie «bardzo się śpieszyć, wykonywać coś bardzo pośpiesznie, gorączkowo»: Kostiumolog Paweł Grabarczyk uwija się jak w ukropie, żeby wszystkiego dopilnować. Viva 14/2000. Wszyscy dookoła,… … Słownik frazeologiczny
mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… … Słownik frazeologiczny
ukrop — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ukroppie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ciecz o bardzo wysokiej temperaturze; wrzątek, war : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sparzyć beczkę ukropem. Nie oparz się tym ukropem.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukrop — m IV, D. u, Ms. ukroppie, blm «wrząca lub bardzo gorąca ciecz; wrzątek, war» Oblać się, oparzyć się ukropem. Wyparzyć, sparzyć coś ukropem. Z kranu leciał po prostu ukrop. ◊ Zwijać, uwijać się jak (mucha) w ukropie «bardzo się spieszyć, wykonywać … Słownik języka polskiego